Some poem...

Hej! Ostatnio sprzątając pokój wygrzebałam z szuflady kartkę z wierszem. Jest najdalej sprzed pół roku. A że wiersze nie są moją mocna stroną - trochę beznadzieją zawiewa xD No ale co tam! Podzielę się z Wami; w końcu jest bardzo krótki. Ale bardzo proszę o wyciszenie i starania o zrozumienie sensu wiersza. 

Enjoy ! <3

               _________________________________________________________________

                    Ze szczególną dedykacją dla pana, o którym to jest ta mała poezja...
               _____________________________________________

                    Kocham ten stan
                    W którym nadmiar uczuć
                    Rozsadza mnie
                    Wpadam w trans
                    Tracę nad sobą kontrolę
                    I wtedy ciche łkanie
                    Przeradza się w ocean łez
                    Siedzę, niby z wszystkimi
                    A jednak sama
                    Bo wtedy świat staje
                    A w moim sercu gościsz
                    Tylko Ty...

                                               ~Celliano

__________________________________________________________________

      __________________________________________________________________

Obrazek znalazłam w internecie. Nie jestem jego autorką.

Dziękuję za uwagę ktokolwiek to czyta! ;) Żaden specjał, bo to nie mój dział ale akurat wtedy naszła mnie wena i zgrzeszyłabym marnując ją. Tak więc do zobaczenia przy następnym poście ! Pozdrawiam, 

Celliano :)

no.2

i n f o r m a t i o n s //.


rodzaj; shounen-ai/yaoi
uwagi; moco erotycznie *q*

miejsce akcji; biblioteka szkolna
bohaterowie; uczeń x nauczyciel

enjoy !! <3
__________________________________________

Biblioteka szkolna. Wśród regałów.


Szukałem jakiejś odpowiedniej książki. Oczywiście żeby móc się trochę zabawić. Nauczycielka kazała mi wypożyczyć coś ciekawego i trenować czytanie. Fakt faktem, nie szło mi  z tym najlepiej. Ale co z tego? Ja wolałem pozostać niegrzecznym chłopcem. Zawsze lubiłem doszukiwać się pomiędzy wierszami tego, czego chciałem. Ale wolę oglądać. Oczywiście jak już trzeba, to czemu by nie skorzystać? Odwiedzałem różne regały. Warto dodać, że w naszej bibliotece jest ich sporo. Gdzieś na końcu pomieszczenia trafiłem na odpowiednią książkę. Ciekawy tytuł: "Młodzież trochę dorosła". Czyli pewnie coś się znajdzie. Otworzyłem na... czterdziestej szóstej stronie. Powoli usiadłem na podłodze. Zasłoniłem się plecakiem i zacząłem czytać. Jestem geniuszem. Od razu trafiłem na seks. W bibliotece panowała cisza. Rozpiąłem rozporek i zsunąłem spodnie do kolan. Potem poszły slipy. Jedną ręką trzymałem książkę. Oczywiście nie było opisu ale mogłem to sobie wyobrazić. Było coraz przyjemniej. Zaczynałem się rozkręcać. Z każdym ruchem coraz bardziej odpływałem. Nagle usłyszałem kroki. Zbliżały się. Byłem przerażony, że ktoś mnie przyłapie ale nie mogłem przestać. Chwilę potem dźwięki ucichły. Przede mną stanął nauczyciel fizyki. Jedyny przedstawiciel płci męskiej z grona pedagogicznego. Cholera. Gorzej być nie mogło. Czarna czupryna. Mocno zielone tęczówki. Duże okulary z czarnymi oprawkami. Zawsze ubrany schludnie. Dzisiaj szare, matowe spodnie od garnituru. Jasno-różowa koszula z krawatem. Był zszokowany. Spodziewałem się, że nawrzeszczy na mnie i zaprowadzi do dyrektora. Mężczyzna bowiem nie przebierał w metodach. Był zawsze prostolinijny. Tymczasem rozejrzał się. Kiedy stwierdził, że nikogo więcej nie ma, podszedł i kucnął przede mną. Spytał tylko dlaczego robię to w tak młodym wieku. Zamurowało mnie. Byłem jednak już na tyle podniecony, że myślałem tylko o jednym. Spojrzałem na jego wyeksponowane krocze. Odznaczało się. O mój Boże. Przeprosiłem szeptem. Odłożyłem książkę na jakiś regał, nie odrywając wzroku od niego. Już po chwili trzymałem tam rękę. Nauczyciel zaskoczony upadł na tyłek. Wtedy zorientowałem się co właściwie robię. Zakryłem usta i przeklnąłem niezrozumiale. Zrobiło mi się gorąco w każdym zakątku ciała. Nie wątpię, że zaczerwieniłem się po uszy. Zakryłem krocze. Jemu zsunęły się z nosa okulary. Zaśmiał się. Ubrałem się szybko i jeszcze raz przeprosiłem. Zapewnił, że nic się nie stało. Poprosiłem jeszcze żeby nikomu nic  nie mówił. Tłumaczyłem się bite pięć minut. Wybaczył mi. Dzięki Bogu. Opuściliśmy bibliotekę. Każdy poszedł we własną stronę. Byłem wdzięczny, że to był akurat on. Ale do tej pory nie rozumiem jak to się stało, że podniecił mnie facet...

_________________________________________________________________________________

Obrazek znalazłam w internecie. Nie jestem jego autorką. 

Dziękuję za uwagę i mam nadzieję, że się podobało. :3

Do następnego! Pozdrawiam, 

Celliano.